We kennen het allemaal: de prikkelbare stemming kort voor kerstmis. Dat dacht Dr. David Mortimer waarschijnlijk aanvankelijk ook, toen hij een paar dagen voor kerstmis voortdurend werd gestoord door zijn collega’s uit het ziekenhuis, terwijl hij zijn toespraak voorbereidde voor een neurologencongres. Bijvoorbeeld door Dr. Mike Conolly, die met alle geweld probeerde, een typisch Engelse kerstvoorstelling op te tuigen. Of was dit keer de pre-kerst-zenuwachtigheid misschien toch iets ongebruikelijker dan anders?
Dit werd David duidelijk toen plotseling een voormalige verpleegster voor hem verscheen en uit het niets beweerde dat ze een zoon van hem had, die eindelijk zijn vader wilde leren kennen. David probeert vervolgens dir nieuwe gegeven in zijn huidige leven een plaats te geven, maar zonder zijn vrouw er iets over te vertellen. Verschillende omstandigheden, zoals een verkeersovertreding waarbij zijn zoon betrokken zou zijn, brengen David ertoe zijn toevlucht te nemen tot de gekste excuses in het bijzijn van zijn vrouw en collega’s. Alsof het allemaal nog niet chaotisch genoeg is, blijven te midden van alle excuses en de repetities voor het kersttoneelstuk individuele verwarde patiënten of hoofdverpleegkundigen verschijnen, die Dr. David Mortimer dan door het lint doen gaan.
‘Met ziekteverlof’: Zo heet de hier beschreven komedie van Ray Cooney, die dertien docenten van het CoJoBo, onder regie van Karl Albert Schmitz, begin mei drie keer opvoerden. Dit jaar had dit een gouden randje. Het lerarentheater viert nl. zijn 40-jarig jubileum. Het hele concept van lerarentheater, zoals het al zoveel jaren bij CoJoBo bestaat, is uniek in Duitsland. De opbrengst van het theater gaat altijd naar een goed doel. Bijna altijd is dit het Asrama-onderwijs in Sumba. Het is altijd een uitdaging, omdat er altijd weer hindernissen zijn te overwinnen, door ziekte van actrices of acteurs of door technische gebreken. Des te meer lof voor alle medewerkenden!