Sinterklaasdag, zoals we die vandaag kennen, heeft zijn wortels in een diepgewortelde traditie die zich door de eeuwen heen heeft ontwikkeld. 6 december werd vastgesteld als de feestdag van Sint Nicolaas van Myra, omdat men gelooft dat hij op deze dag in het jaar 343 na Christus is overleden. Al in de middeleeuwen ontstonden gewoontes om zijn leven en werk te eren met ceremonies en liefdadigheidsdaden. In de christelijke kerk werd Nicolaas vooral vereerd als een voorbeeld van barmhartigheid, en uit deze rituelen ontstonden de tradities die we vandaag met zijn naam verbinden.
Maar wie was deze man, wiens nagedachtenis tot op de dag van vandaag voortleeft? Nicolaas van Myra, een bisschop uit het huidige Turkije, leefde in de 4e eeuw en werd al tijdens zijn leven geprezen om zijn buitengewone vrijgevigheid en diepe geloof. Een van de bekendste verhalen vertelt hoe hij in het geheim goud schonk aan een arme familie om hun dochters te redden van slavernij. Maar Nicolaas was niet alleen een weldoener, hij was ook een moedige pleitbezorger van gerechtigheid. Er wordt gezegd dat hij onterecht veroordeelden redde van de dood en consequent de armen en gemarginaliseerden hielp, ongeacht hun status of afkomst.
Een voorbeeld van hoe levend deze traditie blijft, zien we in de communiteit in Wittem, waar Sinterklaas wordt gevierd op de avond van 5 december. Hier komen de leden van de gemeenschap samen om met een spel, kleine cadeautjes en glühwein de geest van Sint Nicolaas te vieren. Deze viering verbindt de vreugde van geven met gemeenschapszin en bezinning op de waarden die Nicolaas belichaamde.
Door de eeuwen heen zijn uit deze verhalen talloze tradities ontstaan die Nicolaas op verschillende manieren eren. In veel regio’s brengt Sinterklaas kinderen kleine cadeautjes of snoepgoed, vaak vergezeld van bemoedigende of vermanende woorden. Elders staat de dag in het teken van liefdadigheid, bijvoorbeeld door donatieacties of het uitdelen van hulpgoederen aan de behoeftigen. In kerken wordt Nicolaas vaak herdacht met speciale diensten en gebeden, waarin zijn boodschap van medeleven en rechtvaardigheid centraal staat.
Uiteindelijk blijft de vraag: wat betekent deze dag voor ons? De verhalen over Nicolaas zijn geen relieken uit het verleden, maar een uitnodiging om het licht van naastenliefde vandaag te laten schijnen.
“Laten wij niet liefhebben met woorden of met de mond, maar met daden en in waarheid.” (1 Johannes 3:18)